USA 2014 - Woensdag 23 juli

23 juli 2014 - Pismo Beach, California, Verenigde Staten

Vandaag van Monterey naar Pismo Beach gereden langs de kustlijn CA-1. Eerst hebben we de '17 Mile drive' gedaan van Monterey naar Carmel. Superlatieven tekort om dit te beschrijven. Prachtige uitzichten, mooie stranden, schitterende huizen. Zijn 10 dollar tol meer dan waard. Dan volgde een prachtige tocht langs de rotsen, maar doordat het hoogseizoen is zijn we hier heel wat tijd verloren. Je kan maar zo snel rijden dan jouw voorganger en die zijn voorganger. Samenvattend rijdt je ongeveer 63 mijl aan een snelheid van gemiddeld 30 mijl per uur en dan duurt zo'n route toch lang, ook al is ze mooi. We zijn ook gestopt bij Hearst Castle. In een begeleide tour van 90 minuten hebben we kunnen genieten van een uitzonderlijk woning/kasteel van William Hearst, gebouwd in de eerste helft van de 20ste eeuw, ingericht met voornamelijk Europese meubels en kunstwerken vanaf de middeleeuwen en later. Hij heeft er de belangrijkste politici, sportmensen en Hollywoodsterren ontvangen als zijn gasten. Door tijdsgebrek hebben we Morro Bay van ons programma geschrapt een doorgereden naar ons hotel in Pismo Beach. Een geweldige meevaller. Onderverdeeld in blokken van 4 kamers hebben deze kamers allemaal een terras met uitzicht op de 'Pacific Ocean'. Op aanraden van de receptoniste zijn we nog Sushi gaan eten en man was dat lekker. Zonder twijfel de lekkerste sushi die we ooit hebben gegeten. Jammer genoeg hebben we geen foto's hiervan want alle batterijen van alle toestellen waren leeg (GSM en fototoestellen). Morgen onze laatste dag!

Foto’s

2 Reacties

  1. Annie Govaerts:
    24 juli 2014
    Jullie zullen nog eens terug moeten om foto's te nemen van die lekkere sushi. Geniet nog van de laatste dag...
  2. Bart:
    24 juli 2014
    ai ai ai, het einde komt in zicht....
    maar daarna blijven alle mooie herinneringen zodat jullie zeker nog heel lang kunnen nagenieten !

    profiteer met volle teugen van de laatste dag.
    Shopping?????

    tot binnenkort,
    Bart